Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΜΟΥ, η: μια μερα οπως ολες οι αλλες
Βγηκα απο το σπιτι το πρωι. Ενας τυπακος με πηρε απο κοντα και αρχισε τις φωνες.
" -- Υπναρα! Τι ωρα ειν' αυτη που ξυπνας; Τεμπελη!"
Σταθηκα στο περιπτερο για καφε και λουκουμα.
"-- Κοιλιοδουλε, λιχουδη, δεν ντρεπεσαι λιγακι;"
Πεταξα τα απομειναρια στα σκουπιδια, το κουπακι επεσε εξω.
"-- Γκαβος εισαι; Για οικολογια και περιβαλλον δεν ακουσες ποτε;"
Χτυπησε το μπλακμπερρυ μου.
"-- Ρε... τα παιδακια στην Κινα δεν τα σκεφτεσαι;"
Στο γραφειο, διαβαζα μιαν αναφορα
"-- Υπηρετεις τα αφεντικα και τον Σορος! Και το χαρτι; Πανε τα δαση του Αμαζονιου! Σπαταλε!"
Πηγα να βαλω βενζινη.
"-- Σκοτωνεις τα παιδακια του Ιρακ και τις Λιβυες μανουλες, κτηνος!"
Φαγητο με ξενη συναδελφο
"-- Το μουνακι ειναι πραχτορας της Σι Αϊ Εϊ, πουλημενε μαλακα!"
Αγορασα Νιου Γιορκ Ταϊμς
"-- Στηριζεις τους Εβραιους μεγαλοεκδοτες, καθαρμα! Τσιρακι των αμερικανοσιωνιστων
τραπεζιτων!"
Στο γυρισμο εμεινα απο συμπλεκτη. Μαζευτηκαν γυρω δυο-τρεις φιλοι του τυπου και αρχισαν ολοι μαζι να λενε για την κριση του αυτοκινητισμου.
Κατεφθασε και ενας τρεχαλα με εφημεριδα. Τρεις νεκροι απο τροχαιο.
"-- Να καταργηθουν τα αυτοκινητα!"
Σπιτι αργα το βραδυ εστειλα ρηπορτ στην λεσχη Μπιλντερμπεργκ ενω η πραχτορισσα
με τα τραγοποδαρα μου επαιρνε πιπα και χτυπουσε δεξια αριστερα η διαβολικη ουρα Μου.
ιν- καπιταλισμος, ιμπεριαλισμος, παγκοσμιοποιηση -μοουντ